E. M. Forster: Howards End

"Ήταν γνωστό πως λάτρευε το παρελθόν, και πως η ενστικτώδης σοφία που μονάχα το παρελθόν μπορούσε να απονείμει είχε εισχωρήσει μέσα της- εκείνη τη σοφία στην οποία αποδίδουμε το αδέξιο όνομα της αριστοκρατίας".

"Ο κόσμος θα έμοιαζε μ' ένα γκρίζο και αναιμικό τόπο αν αποτελούνταν εξ ολοκλήρου από τις δεσποινίδες Σλέγκελ. Αλλά έτσι όπως ήταν ο κόσμος, μάλλον ακτινοβολούσαν μέσα του σαν αστέρια".

"Δεν μας ενδιαφέρουν οι πάμφτωχοι. Είναι σαν να μην υφίστανται, και αποτελούν πεδίο σκέψης μονάχα για τους στατιστικολόγους και τους ποιητές. Τούτη η ιστορία ασχολείται με τους ευγενείς ή μ' αυτούς που υποχρεώνονται να προσποιούνται πως είναι ευγενείς".

"Ο Γερμανός επαγρυπνεί διαρκώς αναζητώντας την ομορφιά. Μπορεί να την απωλέσει λόγω ηλιθιότητας ή να την παρερμηνεύσει, ωστόσο διαρκώς αναζητά την ομορφιά να εισέλθει στη ζωή του, και πιστεύω πως στο τέλος θα έλθει".