Παύλος Μάτεσις: Πάντα καλά

Μετά το αριστουργηματικό "Η Μητέρα του Σκύλου" σκεφτόμουν τι να άλλο να διαβάσω από Μάτεσι, και έτσι δίχως κάποιο σκοπό ή πρόγραμμα έπεσα, μετά από μια βόλτα σ' ένα παλαιοβιβλιοπωλείο, στο "Πάντα Καλά". Ένα αισθηματικό μυθιστόρημα όπως μας πληροφορεί ο υπότιτλός του.

Δεν χρειάζεται ένα βιβλίο να έχει υψηλή φιλοσοφία ή περισπούδαστα νοήματα για να έχει ενδιαφέρον, αρκεί να είναι καλογραμμένο και να περνάς καλά. Αρκεί να αισθάνεσαι πως και ο συγγραφέας πέρασε καλά γράφοντάς το για να σου μεταδώσει τούτη την ιλαρή αίσθηση και τη χαλαρή διάθεση. Το "Πάντα Καλά" δεν είναι ένα βιβλίο που θα το διαβάσεις και δεύτερη φορά, ανήκει λοιπόν σ' αυτό το είδος που αποστολή έχει να σε χαλαρώσει την ώρα εκείνη που γυρνάς τις σελίδες του. 

Ο Μάτεσις είναι ειδικός στο να πλάθει γυναικείους χαρακτήρες, με όλα τα γνωρίσματα του γυναικείου φύλου λεπτομερειακά δοσμένα, ακόμα και στην υπερβολή τους. Γιατί το βιβλίο είναι μια χιουμοριστική άσκηση στην υπερβολή και στην συμπεριφορική και λεκτική ασυδοσία γυναικών μιας λαϊκής συνοικίας που ανθρώπινα, πολύ ανθρώπινα μιλούν για τα πάθη, τις αδυναμίες και τους ανεκπλήρωτους έρωτες. Η ματιά του Μάτεσι αγκαλιάζει στοργικά όλο το γυναικομάνι του βιβλίου δημιουργώντας, εν τέλει, μια κατάσταση οικογενειακή, χαρακτήρες οικείους, σκωπτικούς, ατίθασους, προβληματικούς, γελοίους. 

Οι κατάστασεις διαδέχονται η μια την άλλη, τα επεισόδια ανάμεσα στις γυναίκες της γειτονιάς και τους διάφορους απίθανους άντρες που τις ερωτεύονται είναι καταγαιστικά. Το γλυκό και το πικρό αναμειγνύονται με ίσες δόσεις. Ο ρόλος του Μάτεσι, υποπτεύομαι, δεν είναι μονάχα να διασκεδάσει τον αναγνώστη, αφού πρώτα έχει διασκεδάσει με τους ρόλους που επινόησε ο ίδιος, αλλά και να τονίσει την ανθρώπινη διάσταση της γελοιότητας, να γίνει αποδεκτή η ανθρώπινη γελοιότητα με ιλαρή διάθεση. Αυτό αρκεί από τούτο το βιβλίο, η ζωντάνια του οποίου ξεχειλίζει σε κάθε σελίδα- όλες οι κυρίες ας είναι πάντα καλά!