Ζήτω του Καραμάζοβ!

Λίγο πριν την Ανάσταση του Χριστού λέγονται πολλοί και διάφοροι λόγοι, αλλά λίγοι μπαίνουν τόσο βαθιά στο νόημα της εκ των νεκρών ανάστασης, και της καθολικής σημασίας της για όλους, όσο οι τελευταίες σελίδες των "Αδελφών Καραμάζοβ", εκεί όπου ο μοναχός Αλιόσα Καραμάζοβ μιλά για τον μικρό Ηλιούσα. Προσπαθεί να δώσει λόγο παρηγορητικό στους φίλους και τους γνωστούς του, και τότε πετάγεται ο Κόλια και γεμάτος προσμονή ρωτά τον Αλιόσα:

Καραμάζοβ!- φώναξε ο Κόλια- ώστε στ' αλήθεια λέει η θρησκεία πως όλοι μας θα σηκωθούμε από νεκροί και θα ξαναζήσουμε και θα ξαναδούμε πάλι ο ένας τον άλλον, και όλους και τον Ηλιούσετσκα;

Και ο Αλιόσα, "μισογελώντας, μισοενθουσιασμένος" απάντησε στον Κόλια:

Το δίχως άλλο θ' αναστηθούμε, το δίχως άλλο θα τον δούμε, και χαρούμενα, εύθυμα θα διηγηθούμε ο ένας στον άλλο όλα όσα γίνανε.

 Τον επιβεβαιώνει τον Αλιόσα ο Απόστολος Παύλος: "Νυνί δε Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο" (Α' Κορ. 15,20). Τα παιδιά που είχαν μαζευτεί δίπλα στον Αλιόσα ενθουσιασμένα μόλις ακούν πως δια της εκ νεκρών αναστάσεως θα ξαναδούν τον φίλο τους τον Ηλιούσα, αναφωνούν: Ζήτω του Καραμάζοβ! 

Πραγματικά! "Που σου θάνατε το κέντρον; Που σου άδη, το νίκος"; (Α' Κορ 15,55). Θα έλθει και πάλι ο Ηλιούσα, αυτή είναι μια υπόσχεση που θα πραγματωθεί. Ήξερε από θεολογία ο Ντοστογέφσκυ.