C. Woolrich: Φάντομ Λέϊντυ

Εκδ. Μέδουσα, μτφρ Γ. Χαραλαμπίδης, χ.χ

Δεν γνώριζα τον Cornell Woolrich και οφείλω να αυτομαστιγωθώ. Κι όμως, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους του νουάρ μυθιστορήματος, αλλά και σαν προσωπικότητα μοιάζει νάχει υλικό για ένα νέο μυθιστόρημα γύρω από τη ζωή του. Στο βιογραφικό που παρατίθεται στο τέλος του βιβλίου διαβάζουμε γι' αυτόν: 

"Ήταν κοκκινομάλης, με λεπτό άσπρο δέρμα, κόκκινα φρύδια και γαλανά μάτια. Φαινόταν άρρωστος. Έμοιαζε με πτώμα. Τα ρούχα έπλεαν πάνω του. Έδειχνε αδύναμος, το δέρμα του προσώπου του ήταν γκρίζο και είχε μονίμως μια πικρόχολη έκφραση. Το χιούμορ του ήταν μακάβριο. Η φωνή του ένρινη. Θάλεγες ότι έκλαιγε. Μπορεί και να ήταν φυματικός. Έδινε την εντύπωση ότι ένας δυνατός αέρας θα τον σώριαζε χάμω".

Αυτή η περιγραφή του συγγραφέα θα μπορούσε να σταθεί και ως χαρακτήρας στο βιβλίο του Phantom Lady που δημοσιεύτηκε το 1942. Ένα διήγημα με έξοχη ανατροπή στο τέλος, διάχυτη αγωνία και φόβο σε όλη την αφήγηση, ένα ζοφερό κλίμα όπου ο βασικός ήρωας Σκοτ Χέντερσον πρόκειται να εκτελεστεί για το φόνο της γυναίκας του, τον οποίο όμως δεν διέπραξε ο ίδιος. Η καφκική πραγματικότητα στην οποία βρίσκεται εγκλωβισμένος μπορεί ν' ανατραπεί μονάχα αν βρεθεί μια γυναίκα που χρησιμεύει ως το βασικό απαλλακτικό του άλλοθι, μια τυχαία γυναίκα που συνόδεψε σε μια μοιραία έξοδο μαζί της το βράδυ που δολοφονήθηκε η γυναίκα του. 

Cornell Woolrich

Η ιστορία είναι γεμάτη από κατεστραμμένους χαρακτήρες και από μια πρόζα κοφτή, υπαινικτική, που δημιουργεί έντονα συναισθήματα φόβου και υποψιών. Ακόμα και όταν η δράση είναι σε ανοιχτούς δρόμους και πλατείες, πάλι ο συγγραφέας καταφέρνει να αποτύπωσει το έντονο αίσθημα ανησυχίας στον αναγνώστη: "Δύο άνθρωποι σταμάτησαν με δυσπιστία. Οι δύο έγιναν τέσσερις, οι τέσσερις οχτώ. Αυτός και η κοπέλα είχαν συμπεριληφθεί στον άδειο πυρήνα του πλήθους που σ' ελάχιστο χρόνο τους είχε κυκλώσει και πολλαπλασιαζόταν, προσθέτοντας κάθε φορά ένα νέο κύκλο στον εξωτερικό". 

Ένα βιβλίο με ηθικό δίδαγμα, να μην βγαίνουμε με άγνωστες γυναίκες αν δεν θυμόμαστε το πρόσωπό τους, σύμφωνα με τον αστυνόμο Μπέρτζες. Σύμφωνα με μας, να διαβάζουμε βιβλία που θα τα θυμόμαστε πάντα, και το Φάντομ Λέιντυ είναι ένα απ' αυτά, έναν πολύ δυνατό νουάρ που μάλιστα είχε γυριστεί και ταινία από το Χόλλυγουντ το 1944 με πρωταγωνιστές τους Franchot Tone και Ella Raines.