Ανοίγοντας παλιά τετράδια που βρίσκονταν καταχωνιασμένα μέσα σε παλιές σακούλες σε ντουλάπια απρόσιτα αλλά ευρύχωρα ώστε να κρύβουν πολλούς και παλιούς θησαυρούς, βρήκα ένα κείμενο του μεγάλου Βρετανού συγγραφέα D.H. Lawrence το οποίο είχα ασπαστεί με ενθουσιασμό, και συμμερίζομαι ακόμα και σήμερα- δεν το έλιωσε η κριτική του χρόνου, αντίθετα η δική του κριτική για το λογοτεχνικό έργο παραμένει σημαντική και πνευματικά ορθή:
"Κρίνουμε ένα έργο τέχνης από τις επιπτώσεις του στα ειλικρινή και ζωτικά συναισθήματά μας, και από τίποτε άλλο. Όλες οι κριτικές ταχυδακτυλουργίες για το ύφος και τη μορφή, όλη αυτή η ψευδοεπιστημονική ταξινόμηση και ανάλυση των βιβλίων, σαν να πρόκειται για βότανα δεν είναι παρά αναίδεια, και τις περισσότερες φορές ανιαρή φρασεολογία".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου