Πρόσωπο και Σταυρός: Συζητήσεις με τον π. Δημήτριο Στανιλοάε

π.Κόστα Ντε Μποργκάρ: Πρόσωπο και Σταυρός, Εκδόσεις Εν Πλω

Είναι δυστύχημα που η περίφημη "Ορθόδοξη Δογματική" της εμβληματικής μορφής της ρουμάνικης Ορθοδοξίας στον 20ο αιώνα, του π. Δημητρίου Στανιλοάε δεν έχει εκδοθεί στα ελληνικά ακόμα παρά μονάχα το πρώτο μέρος της. Οι εκδότες σοβαρών θεολογικών κειμένων θα άξιζε να επενδύσουν σε μια τέτοια μετάφραση καθώς είναι ελάχιστες οι περιεκτικές Δογματικές εξ ορθοδόξου απόψεως. Είναι πάντως ευτύχημα που οι εκδόσεις "Εν Πλω" κυκλοφόρησαν αυτή τη σειρά των σκέψεων του π. Στανιλοάε, οι οποίες έγιναν σ' ένα μοναστήρι κοντά στο Βουκουρέστι το 1981 ανάμεσα στον π. Στανιλοάε και τον Μαρκ Αντουάν Κόστα Ντε Μποργκάρ, Γάλλο με ρωμαιοκαθολική καταγωγή, αλλά από τη δεκαετία του 1970 ενταγμένο στην ορθόδοξη εκκλησία. Είναι σκέψεις του π. Δημητρίου τις οποίες ανέλαβε να επεξεργαστεί και να παρουσιάσει σε έντυπη μορφή ο Ντε Μποργκάρ, υπό την επίβλεψη και την τελική έγκριση του π. Στανιλοάε. 

Δημήτριος Στανιλοάε

Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε 15 κεφάλαια που καλύπτουν τις βασικές γραμμές της ορθόδοξης θεολογικής πνευματικότητας, δίχως τεχνική ορολογία ή ακαδημαϊκές παραπομπές σε πατερικά κείμενα ή συμβολικά και δογματικά μνημεία. Είναι σκέψεις βαθιές όμως, απόσταγμα προσευχητικής εμπειρίας και μελέτης, καρπός εμπειρίας στην εκκλησιαστική διακονία και εντρύφησης στην μακραίωνη παράδοση της Εκκλησίας. Είναι κείμενα που ξεκουράζουν τον αναγνώστη αλλά και τον κατηχούν συνάμα σε θέματα που ενδεχομένως τα γνωρίζει αλλά που προσφέρονται με τρόπο σαν τα βλέπει για πρώτη φορά. Είναι σαφώς κείμενα και στοχασμοί που μιλάνε για την θεολογική εμπειρία της Εκκλησίας όχι με στείρο τρόπο αλλά αναζωογονητικό και ουσιαστικό, όπως λέει ο π. Δημήτριος αναφερόμενος στην πρώιμη μαθητεία του στα θεολογικά γράμματα "επρόκειτο για έναν ορθολογισμό"- αυτόν τον ορθολογισμό ήθελε να αποφύγει στη μετέπειτα πορεία του, εστιάζοντας την προσοχή του στην σύζευξη δόγματος και πράξης στη ζωή της Εκκλησίας. Σημαντική πρωτοτυπία της παρούσας έκδοσης που μπορεί να χαρακτηριστεί εισαγωγή στην σκέψη του π. Δημητρίου είναι και η παράθεση προσευχητικών αναφορών μέσα σε πλαίσια που συνοδεύουν αρκετά σημεία του κειμένου, και όπως αναφέρει ο Βασίλης Αργυριάδης στο εισαγωγικό του σημείωμα, αυτές οι αναφορές έγιναν "προκειμένου ο αναγνώστης να διευκολυνθεί στην προσπάθεια του να μετεξελιχθεί από παθητικό δέκτη σημασιών σε ενεργητικό ικέτη ευχών".