Στήβεν Κινγκ: Ο,τι βρεις, δικό σου

Για τον "brother" G.M.


Το Finders Keepers που αποδόθηκε ευφυώς στα ελληνικά ως "Ο,τι βρεις, δικό σου" είναι το δεύτερο βιβλίο στην τριλογία με πρωταγωνιστή τον απόστρατο αξιωματικό της αστυνομίας Μπιλ Χότζες, αν και δεν είναι τόσο ο Χότζες και η ερευνητική του ομάδα που κλέβουν την παράσταση με τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για να φθάσουν στην αποκάλυψη του μυστηρίου που αντιμετωπίζουν (όλα γνωστά στον αναγνώστη εξ αρχής), αλλά οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες Πιτ Σάουμπερς και Μόρρις Μπέλαμι που βιώνουν με τραγικό ο καθένας τους τρόπο τη γοητεία που ασκεί η λογοτεχνία και το λογοτεχνικό κείμενο ως αξίες καθαυτές, ανεξάρτητες από τον δημιουργό τους.

Ο Στήβεν Κινγκ δεν είναι μόνο ο μαιτρ του τρόμου και του φανταστικού, πρωτόγνωρο φαινόμενο για συγγραφέα να είναι τόσο δημιουργικά παραγωγικός ύστερα από δεκάδες βιβλία, αλλά παραμένει ικανός να αναδημιουργεί τον εαυτό του, ξεφεύγοντας από κλισέ, ανακαλύπτοντας τη συνταγή του θρίλερ και της αγωνιώδους πλοκής σε ένα θέμα κατεξοχήν φιλοσοφικό όπως είναι η σχέση του καλλιτεχνικού δημιουργήματος με τον δημιουργό του και τον αποδέκτη που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο αναγνώστης.

Το βιβλίο είναι ευφυές γιατί πραγματεύεται τη δύναμη και τη δυνατότητα που έχει ένα λογοτεχνικό κείμενο, άρα και ο συγγραφέας του, να μεταλλάξει την προσωπικότητα του αναγνώστη. Πραγματεύεται, ακόμη, το δικαίωμα του αναγνώστη να' χει λόγο στην εξέλιξη του έργου αυτού, ειδικά όταν πρόκειται για μια σειρά βιβλίων και όχι για αυτοτελές έργο, ένα δικαίωμα που φτάνει, στην περίπτωση του Κινγκ, ως την τρέλα και την απώλεια της συνείδησης που δεν ορρωδεί μπροστά στις άπειρες δυνατότητες που διανοίγει το έγκλημα προκειμένου ο αναγνώστης να αισθανθεί κύριος της ιστορίας του συγγραφέα.

Η διάβρωση που ασκεί στη συνείδηση ένα βιβλίο είναι θέμα γνωστό στη λογοτεχνία, και τελικά είναι θέμα αξεπέραστο δοθέντος της ισχύος που ασκεί ο λόγος ως κείμενο και της, κάποτε φανερής κάποτε λανθάνουσας, δυνατότητας αλλαγής του κόσμου. Στην ουσία ο κόσμος είναι ένα βιβλίο που γράφεται διαρκώς. Ο Κινγκ ανήκει στους μεγάλους συγγραφείς αυτού του κοσμικού βιβλίου καθώς εκτός από προβληματισμό και τροφή για σκέψη προσφέρει και αληθινή ψυχαγωγία.

H τρέλα που δονεί τον Σάουμπερς και τον Μπέλαμι για τα αδημοσίευτα γραπτά του συγγραφέα Ρόθστην εξηγείται μόνο με ερωτική φρασεολογία. Ο Κινγκ γράφει μια φράση κεντρική που εξακοντίζεται από το βιβλίο του σε ολόκληρο το αναγνωστικό σύμπαν περιγράφοντας καίρια την σχέση του βιβλίου με τον κάτοχό του: 

"Για όσους διαβάζουν βιβλία, μια από τις συναρπαστικές ανακαλύψεις στη ζωή είναι το γεγονός αυτό καθαυτό ότι διαβάζουν- όχι ότι απλώς μπορούν να το κάνουν, αλλά ότι γι' αυτούς το διάβασμα είναι έρωτας. Απελπισμένος έρωτας. Που τους συνεπαίρνει. Το πρώτο βιβλίο που οδηγεί σ' αυτήν την ανακάλυψη δεν ξεχνιέται ποτέ και κάθε σελίδα του φαίνεται να προσφέρει μια καινούργια αποκάλυψη, μια αποκάλυψη που τους καίει και τους χαρίζει αγαλλίαση".

Παρά τις αντιθέσεις τους και την σχηματική κατάταξή τους στα στρατόπεδα του καλού και του κακού για χάριν της ιστορίας, ο Πητ και ο Μόρρις μοιράζονται τον ίδιο έρωτα, κατανοεί ο ένας τον άλλον και γι' αυτό είναι "φτιαγμένοι" να φτάσουν ως τα απώτατα κοσμικά όρια, το έγκλημα δηλαδή, προκειμένου να χαρούν αυτόν τον έρωτα. Πιο ρομαντικός ο Μόρρις, οδηγείται αναπόδραστα στην απώλεια καταστρέφοντας συνάμα τα πάντα στο διάβα του τυφλωμένος από υψηλά ιδανικά τα οποία υπήρξαν μια παρηγοριά, ένα καταφύγιο, έναντι της ανυπόφορης πραγματικότητας. 

Ο Κινγκ προσφέρει απλόχερα ένα ακόμα page turner βιβλίο με γερές δόσεις σασπένς αλλά και σοβαρές σκέψεις για την σκοτεινή όψη της ζωής-ως-βιβλίο.