Σε κάθε δεσποτική εορτή, Χριστούγεννα, Πάσχα, συνήθως κάποιος περίεργος επιστήμονας που προφανώς έχει άφθονο χρόνο να διαθέσει, άρα υπόκειται σε κάθε είδους πειρασμούς, "ανακαλύπτει" κάτι διαφορετικό όσον αφορά τα ιερά Πρόσωπα ή κάτι άλλο που, σε δεύτερη ανάγνωση, θα μπορούσε να θεωρηθεί σκανδαλοθηρικό ίσως στα όρια του ανόσιου. Κάποιος Richard Neave, Βρετανός ειδικός στην μεθοδική ανακατασκευή προσώπων, κατασκεύασε με βάση κάποια ευφάνταστα επιστημονικά στοιχεία, ή μάλλον προβάλλοντας τον δικό του σκοτεινό εσωτερικό κόσμο, μια μουτσούνα που ισχυρίζεται πως κάπως έτσι ήταν ο Ιησούς Χριστός. Ο δυστυχής επιστήμονας δεν θα είχε ποτέ του διαβάσει ή ακούσει εκείνο τον ύμνο που μιλάει για τον "ωραίο κάλλει παρά πάντας βροτούς".
Κοιτάζοντας πάντως προσεχτικότερα την μουτσούνα του Neave, είναι ν' αναρωτιέσαι για το χαμένο χρόνο που κάθε άνθρωπος σπαταλά στη ζωή του σε ανούσια και ανόσια πράγματα. Στη μνήμη έρχεται ο καίριος λόγος του Σενέκα για τον χαμένο χρόνο:
"Έλα τώρα, θυμήσου τη ζωή σου και κάνε έναν απολογισμό. Σκέψου πόσο χρόνο έχασες με έναν τοκογλύφο, πόσο με μια ερωμένη, πόσο με ένα αφεντικό, πόσο με έναν πελάτη, πόσο χρόνο έχασες καβγαδίζοντας με τη σύζυγό σου, πόσο τιμωρώντας τους υπηρέτες σου, πόσο τρέχοντας μέσα στην πόλη για τις κοινωνικές υποχρεώσεις. Πρόσθεσε τις ασθένειες που προξένησες στον εαυτό σου με τις ίδιες σου τις πράξεις, πρόσθεσε, επίσης, τον κενό χρόνο, χωρίς να κάνεις τίποτε."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου